'ज्यांनी त्यांनी स्वत:ला पडलेल्या प्रश्नांची उत्तरे शोधण्याचा प्रयत्न केला, ते पुढे मोठे तत्त्वज्ञ, शास्त्रज्ञ, विचारवंत किंवा साहित्यिक झाले. हे विधान १०० टक्के खरे आहे. प्रसिद्ध शास्त्रज्ञ न्यूटन यांना सफरचंद झाडावरून खाली का पडले? ते वर का नाही गेले?' असे प्रश्न पडले. या प्रश्नांचा त्यांनी छडा लावला. त्यातून गुरुत्वाकर्षणाचा शोध लागला. स्वामी विवेकानंद हे अनेकांना तीन प्रश्न विचारायचे. 'देव आहे का?, तुम्ही पाहिलाय का?, मला दाखवाल का?' यांची उत्तरे त्यांना मिळाली नाहीत, पण विवेकानंदांनी धौर सोडला नाही. ते शोध घेत राहिले. रामकृष्ण परमहंस यांच्या सहवासात आल्यानंतर त्यांना खरे ज्ञान मिळाले. पुडे हे स्वामी विवेकानंद तत्त्वज्ञ, विचारवंत म्हणून प्रसिद्ध झाले. saransh lekhan​

Jeremy planned to read the following poem aloud: wisdom by sara teas daleit was a night of early spring, the winter-sleep was scarcely broken; around us shadows and the wind listened for what was never spoken. though half a score of years are gone, spring comes as sharply now as then— but if we had it all to doit would be done the same again. it was a spring that never came; but we have lived enough to know that what we never have, remains; it is the things we have that go. jeremy interpreted this poem to mean that certain people, places, 'and things are important to us in our lives. but as time passes, we lose those things. what technique could jeremy use when reading the poem to emphasize this idea for listeners? a. he could read the poem rapidly to show how quickly people lose what’s important to them. b. he could emphasize the rhyming pattern in each stanza to represent patterns in life. c. he could read the poem slowly to represent the changes that happen over a lifetime. d. he could raise and lower his voice to represent the good and bad things people face in life.